De reis is nu officieel begonnen...

Hola guapos y guapas,

De reis is officieel begonnen. Afgelopen week was de tweede en meteen de laatste week van m´n Spaanse lessen. Ik heb het idee dat ik weer helemaal op m´n oude niveau zit, kan me overal prima in het Spaans verstaanbaar maken en begrijp ook alles wat de mensen hier vertellen. Ben daarom ook weg gegaan uit Quito. Quito is echt een geweldige stad met voornamelijk heel veel leuke barretjes, maar na twee weken (zelfs met weinig vrije tijd) heb je Quito wel gezien.

Wat nog wel ontzettend leuk was in Quito was "el museo de la ciudad", waar we met ons wekelijkse schooluitje naartoe zijn gegaan. Het museum is gevestigd in een oud ziekenhuis in het historische centrum van Quito, en beschrijft de hele historie van Ecuador. Martin, één van de docenten van de school, nam de rol van tourguide op zich en hij kon eindeloos vertellen over de invloed van de Spanjaarden, de kunst en cultuur, ziektes, eetgewoontes, muziek en alles wat met Ecuador te maken heeft.

Ook parque Carolina op zondag is zo heerlijke dat het je het Vondelpark doet vergeten. Het hele park zit zondags vol. Gezinnetjes met kleine kinderen die aan het voetballen zijn, toeristen die in de waterfietsen rond het park gaan, Ecuadorianen met capoeira skills waar je alleen maar met open mond naar kunt kijken, en nog veel meer recreatie. Prima tijdsbesteding voor een warme en brakke zondagmiddag.

Ondertussen zit ik in Otavalo, de hoofdstad van Otavalo Canton. Het is een stad met veel inheemse inwoners in de Imbabura provincie in Ecuador. Otavalo is bij toeristen vooral bekend haar markt, de grootste van Zuid-Amerika. Deze markt is elke zaterdag en elke zaterdag staat bijna een derde van de stad vol met stalletjes waar sieraden, kleding, dromenvangers, instrumenten en nog veel meer verkocht wordt.

Het leuke was dat ik met Noemi, een zwitsers meisje dat ik hier heb leren kennen en waarmee ik waarschijnlijk nog wel meer ga reizen, bedacht had om een weekendje in Otavalo door te brengen. Maar aangezien je hier simpelweg geen dag kan doorbrengen zonder nieuwe leuke mensen te ontmoeten, zijn we uiteindelijk met een groep van 9 mensen de bus ingestapt om deze inheemse stad uit te checken.

We zijn begonnen op de dierenmarkt. Dit is de markt waar alle Ecuadorianen naartoe komen om dieren te kopen. Prachtig om te zien hoe overal mini kuikentjes, enorme varkens, koeien, kippen, cavia´s en nog veel meer dieren geruild en verkocht worden. Na de dierenmarkt moesten we uiteraard eventjes gaan shoppen, maar ondanks dat het zo´n enorm grote markt is zie je voornamelijk dezelfde kraampjes, dus heel lang hebben we het niet volgehouden. Veel leuker blijven toch de straatmuzikanten, Otavalo staat namelijk ook bekend om de traditionele muziek en muzikanten. Ook ´s avonds is het hier een festijn van live muziek, volle bak genieten.

En...nog veel beter...de practige natuur! Otavalo wordt omringd door de Imbabura, de Cotacachi en de Mojando vulkaan. Bij de Cotacachi vulkaan ligt een enorm meer, waar je helemaal omheen kunt lopen. Een pittige wandeling van ongeveer 5 uur, maar zeker de moeite waard. Het meer heet Cuicocha, naar het spaanse woord cui, wat cavia betekent. Cavia´s zijn hier een delicatesse en worden ook nog eens in alternatieve geneeskunde gebruikt om boze geesten uit een ziek lichaam te verwijderen. In het Cuicocha meer liggen twee eilanden, en het meer dankt haar naam dan wel aan de grote hoeveelheden cui´s die op de eilanden rondhuppelen, dan wel aan de vorm van het grootste eiland, dat blijkbaar vanuit de lucht gezien aan een cavia doet denken.

Naast Otavalo ligt ook een klein dorpje Peguche, wat behalve een heerlijk klein en gezellig dorpspleintje ook een wandeling naar een waterval heeft. De waterval, cascada de Peguche, heeft voor de inwoners van Otavalo een rituele betekenis. Ze komen hier naartoe om zich met het heilige water van de waterval te wassen om zich spiritueel voor te bereiden op een welbekend heilig feest, Inti Raymi (festival van de zon) genaamd. Dit feest duurt enkele dagen en het is een religieuze ceremonie van het Inca rijk ter ere van de zonnegod Inti.

Ik vind het echt heerlijk om door middel van reizen een nieuwe cultuur te leren kennen, maar ben ook de enorme fout begaan om een hanengevecht mee te pakken. Een aantal van onze groep wilden hier naartoe, en ik wilde eigenlijk eerst niet meer. Naar mijn idee gaat dat toch richting dierenmishandeling en moet je dat niet supporten, maar volgens de lonely planet was het de ultieme manier om een kijkje in de keuken van de Ecuadoriaanse cultuur te nemen. Aangezien de lonely toch een beetje de bijbel van de backpacker blijft, vertrouwde ik blindelings op haar mening. Grote fout! Het was zo verschrikkelijk. Ik ben maar eventjes gebleven, kon het niet aanzien. Ze maken gewoon stekels aan de poten van de hanen vast zodat ze een prima wapen hebben om te vechten, lopen die beesten net zo lang op te fucken tot ze met elkaar in gevect gaan en volgens mij moet 80% van de winnende hanen alsnog afgemaakt worden omdat ze er belabberd aan toe zijn als ze eenmaal uit de ring komen. Brrr, één tip voor toekomstige reizigers, sla dit spectakel maar over!

Nou lieverds, ik hou jullie op de hoogte!